สู้..สู้..

เสาร์นี้ได้คุยกับอาจารย์(essay) ตอนแรกคิดว่าจะรอดไหมเนี่ย? มันยากนะจะเขียนยังไงว๊า....ศัพท์อะไรก็ยังรู้ไม่มากยอมรับในเรื่องของความจำ มีปัญหามาก(แก่แล้ว..เออหนอคำพูดนี้ใครเป็นคนแรกที่คิดนะหยาบคายมากเลย) ก็ท้อๆเหมือนกันว่าคิดผิดหรือเปล่าเนี่ย (ผิดที่แก่..ใครแซว??) ด้วยวิชานี้วิชาเดียวที่ทำให้คิดว่าจะลาออก..มันเริ่มถอดใจแล้วเขียนไม่ได้อะไรก็ไม่รู้ ย๊าก..ยากน่ะ...แต่น้องๆหลายคนก็ให้กำลังใจ(น้องเองก็ไม่รู้เรื่องเหมือนกัน..) แล้วพอได้มาคุยกับอาจารย์ซึ่งสวย..ประหาร (ความรู้สึกตอนนั้นนะ) อาจารย์ก็พูดให้กำลังใจดีมากๆ จะเริ่มปูให้ใหม่เลยแต่ก็ให้เราตั้งใจและพยายามด้วย..ค่ะอาจารย์... ความรู้สึกนะมันดีขึ้น..ดีขึ้น.. จากตอนแรกนะคือพอจะถึงวันเสาร์มีเรียน essay ตอนเช้า ยังไงล่ะไม่ชอบ ไม่ปรารถนา ไม่ต้องการ เครียด..เครียดมากตั้งแต่เริ่มเรียนวิชานี้มา. ทำงานในโรงบาลและในชีวิตไม่เคยคิดกินยาคลายเครียด แต่ขอโทษ..ต้องกิน ณ บัดNow ก็บอกแล้วไงว่ามันยากง่ะ...แต่จะพยายามใหม่ เพราะดูดูแล้วอาจารย์ใจดี อยากให้เราทำได้และตั้งใจสอน จะสู้ค่ะอาจารย์..

What is violence in computer and video games?

In violent computer and computer games, the child player needs to perform acts of violence to achieve the end goal of the game (for example to use an electronic gun to kill opponents). The child is actively encouraged to identify with the aggressive hero and to rehearse aggressive acts, and is rewarded for doing so. The person who is best at the violence wins.
What is the likely impact on children of playing such games
teachers and child developmentalists tell us that children learn better by doing than watching; it could be argued that a child playing a violent computer and video game will learn the success of being violent from those games.
being rewarded for performing violence is likely to increase the impact.
violent computer and video games teach skills in "point and shoot" techniques. The games can help in overcoming the natural reluctance that most people feel in pointing at and shooting another human being.
research is now starting to show that playing violent games increases the child’s willingness to use violence to solve conflict. Recent reviews of the research literature reveal that violent video games increases aggressive behaviour in children and young adults. (Anderson, C A & Bushman, Brad, 2001; Unsworth, G & Ward T ,2001; Australian Psychological Society, 2000) See related topic Violent Video Games and Other Media Violence: Craig Anderson answers FAQs
What can parents do
help children avoid computer games which have a focus on violence
choose games that have positive themes (See related topic Choosing good computer games)
help children understand and use the classification system, and choose games that are classified G or G8. (See related topic Classification—computer games)
place the computer in a public area of the house and not in the child’s bedroom; join in sometimes
place limits on the amount of time with screen based media. Children need time for other activities in the real world.

References
Anderson. Craig A and Bushman, Brad (2001) "Effects of violent video games on aggressive behaviour, aggressive cognition, aggressive affect, physiological arousal, and pro-social behaviour: a meta-analytic review of the scientific literature"Psychological Science vol. 12.

เข้ามหาวิทยาลัยเพราะ"เห็นคุณค่า" หรือ "เพื่อใบปริญญา"

ศ.เลวิส อีตัน (Lewis Elton) ศาสตราจารย์ (เกียรติคุณ) มหาวิทยาลัยคอลเลจลอนดอน (University College Lodon) ได้แสดงความคิดเห็นในมุมตรงข้าม กล่าวว่า ความคิดของ ศ.ธอร์นไม่ใช่สิ่งผิด แต่หากมองอีกด้าน มหาวิทยาลัยมีบทบาทและภารกิจเพียงการเตรียมความพร้อมนักศึกษาสำหรับการใช้ชีวิตจริงในโลกของการทำงาน แต่ไม่สามารถเข้าไปเปลี่ยนแรงจูงใจในการเรียนของนักศึกษาได้ อีกทั้ง บรรดานายจ้างไม่ได้กำหนดชัดว่าพวกเขาต้องการพนักงานที่มีแรงจูงใจที่ถูกต้องทั้งในการเรียน แต่สิ่งที่พวกเขาต้องการคือ ความสามารถในการทำงาน
ผมมีความคิดเห็นว่า แรงจูงใจในการเรียนที่เกิดจากการรักสิ่งที่เรียนมีความสำคัญ และไม่ได้ผิดอะไร หากนักศึกษาศึกษาต่อมหาวิทยาลัยในบางสาขา โดยมีความตั้งใจแน่วแน่ว่าต้องได้ปริญญาเพื่อเบิกทางเข้าทำงานในสาขาที่สนใจ แต่สภาพจริงกลับพบว่า มีนักศึกษาจำนวนมากไม่ได้ตั้งเป้าหมายตั้งแต่แรกว่า จะเรียนสาขาใดหรือจบออกไปจะประกอบอาชีพใด แต่เรียนอะไรก็ได้เพื่อให้ได้ใบปริญญา ความตั้งใจเรียนจึงมีไม่มากนัก
ลักษณะของนักศึกษาที่เรียนเพื่อให้ได้ใบปริญญา เช่น เรียนสาขาอะไรก็ได้ที่สอบติด หรือเรียนไม่ยาก จบง่าย และไม่สนใจว่าจะนำความรู้ที่ได้เรียนนั้นไปใช้ประโยชน์หรือไม่ พฤติกรรมการเรียนมีลักษณะ เข้าเรียนบ้างไม่เข้าเรียนบ้าง อาศัยการถ่ายเอกสารจากสมุดบันทึกคำบรรยายของเพื่อนหรือเอกสารที่แจกในห้องเรียนเอาไว้อ่านช่วงใกล้สอบ นักศึกษาบางคนเรียนไปเรื่อย ๆ เกิดความเบื่อหน่ายในสิ่งที่เรียน ใช้วิธีเปลี่ยนสาขาวิชาหรือเปลี่ยนคณะ พฤติกรรมดังกล่าวก่อให้เกิดความสูญเปล่าของงบประมาณ เพราะค่าเล่าเรียนของนักศึกษากว่าครึ่งเป็นเงินภาษีประชาชน แต่ประเทศกลับไม่ได้รับผลตอบแทนเป็นบัณฑิตที่มีคุณภาพป้อนเข้าสู่ตลาดแรงงานและสังคม หรือได้นักวิชาการที่มาสร้างองค์ความรู้ที่เป็นประโยชน์ต่อประเทศ
ในทางตรงข้าม นักศึกษาที่มีแรงจูงใจเพื่อต้องการวิชาความรู้ไปใช้ประโยชน์ในการทำงานภาคธุรกิจหรือเป็นนักวิชาการ จะมีพฤติกรรมที่แตกต่างคือ นักศึกษาจะมีเป้าหมายว่าต้องการเรียนในสาขาวิชาหรือคณะใด โดยตั้งใจแน่วแน่ว่าจะเชี่ยวชาญในสาขาวิชานั้น ๆ เพื่อไปเป็นนักวิชาการหรือทำงานในบริษัทที่รับคนจบในสาขาวิชาดังกล่าว พฤติกรรมในการเรียนจะเรียนอย่างตั้งใจมากกว่านักศึกษาที่มีแรงจูงใจอยู่ที่ใบปริญญาบัตร
การศึกษาต่อระดับอุดมศึกษาที่มีแรงจูงเพื่อแสวงหาความรู้อย่างแท้จริง จะส่งผลให้นักศึกษาได้รับประโยชน์จากการเรียนมากกว่านักศึกษาที่เรียนไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีเป้าหมาย รอรับใบปริญญาอย่างเดียว เนื่องด้วยนักศึกษาที่มีแรงจูงใจเรียน เพื่อรู้ลึก รู้จริง และต้องการนำไปใช้ประโยชน์ ย่อมมีแนวโน้มตั้งใจเรียน มีความสุขกับการเรียน สามารถต่อยอดองค์ความรู้ในสาขานั้น ๆ ได้มาก และจะกลายเป็นกำลังคนที่มีคุณภาพป้อนสู่ตลาดแรงงาน และมีส่วนในการพัฒนาประเทศ.

ความคิดเห็น: ข้าพเจ้าเห็นประโยชน์และคุณค่าของการศึกษาเป็นอย่างมาก คิดว่าเป็นเรื่องสำคัญและจำเป็น ความรู้เป็นสิ่งที่เราแสวงหาได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด เรียนอะไรก็ได้ในสิ่งที่ตนเองชอบและสนใจผลที่ออกมาย่อมดีแน่นอน ใบปริญญาก็สำคัญแต่ว่า ถ้าเราได้มาด้วยความตั้งใจแน่วแน่ และมุ่งมั่น ย่อมจะภูมิใจกับความสำเร็จมากกว่า นับวันโลกจะพัฒนาไปอย่างไม่หยุดยั้ง เพราะฉะนั้นเราก็ควรจะก้าวไปให้ทัน เก่ง ฉลาดและมีคุณภาพ ที่สำคัญมีความรู้ต้องมีคุณธรรมในใจด้วย ฉลาดแต่เห็นแก่ตัวคดโกงและเอาเปรียบคนอื่น คงไม่มีใครอยากคบ.

กระบวนการพัฒนานักการเมืองแบบสิงคโปร์

สิงคโปร์นับเป็นตัวอย่างหนึ่งในไม่กี่ประเทศทั่วโลกที่อาจนับได้ว่า มีนักการเมืองส่วนใหญ่มีคุณภาพ โดยเฉพาะนักการเมืองที่มีตำแหน่งบริหารในกระทรวงต่าง ๆ รัฐบาลสิงคโปร์ได้คนที่มีความรู้ มีความสามารถทางการบริหาร มีความซื่อสัตย์ มีจริยธรรมในการทำงานสูง สิ่งเหล่านี้ไม่ได้มาโดยบังเอิญ แต่มีกระบวนการในการคัดเลือกและพัฒนาผู้นำทางการเมืองรุ่นใหม่ ๆ อย่างเป็นระบบ ซึ่งเป็นสิ่งที่ได้มาด้วยความสามารถ ไม่ใช่ว่ามีเงินแล้วจะไปซื้อตำแหน่งได้เหมือนเช่นในหลายประเทศ กระบวนการพัฒนานักการเมืองของสิงคโปร์นี้เป็นสิ่งที่น่าสนใจศึกษาอย่างยิ่ง อยากขอเล่าให้ฟังคร่าว ๆ

เนื่องจากสิงคโปร์บริหารโดยรัฐบาลพรรคเดียวมาอย่างยาวนานหลายสิบปี กระบวนการพัฒนานักการเมืองนี้จึงเป็นกระบวนการของพรรครัฐบาล กระบวนการนี้เริ่มโดยการที่รัฐบาลจัดทำระบบฐานข้อมูลเกี่ยวกับผู้ที่มีศักยภาพจะทำงานการเมือง โดยครอบคลุมกลุ่มคนหนุ่มสาวที่ประสบความสำเร็จใจอาชีพของตน ฐานข้อมูลนี้ครอบคลุมคนในหลากหลายวิชาอาชีพ ไม่ว่าจะเป็นในภาคราชการ ภาคธุรกิจ มหาวิทยาลัย องค์กรระหว่างประเทศ มีการปรับเพิ่มรายชื่อและข้อมูลอยู่เสมอ คนเหล่านี้จะถูกคัดเลือกโดยคณะบุคคลที่ประกอบด้วยผู้บริหารระดับสูงในส่วนราชการทั้งหลาย ผู้ที่ถูกคัดเลือกจะได้รับการทาบทามและเชิญเข้าสัมภาษณ์กับคณะผู้บริหารระดับสูงเหล่านี้ การสัมภาษณ์นี้จะมีหลายครั้ง แต่ละครั้งจะสัมภาษณ์กับคณะกรรมการต่างชุดกันไปเพื่อพิจารณาว่าที่ผู้สมัครในแง่มุมต่าง ๆ นอกจากนี้ว่าที่ผู้สมัคยังต้องทำแบบทดสอบทางจิตวิทยาเพื่อประเมินสภาพทางจิตใจ

ผู้ที่ผ่านการคัดเลือกแล้วจะถูกส่งแข่งขันในการเลือกตั้ง คนที่ได้รับเลือกตั้งจะต้องทำงานอย่างจริงจังในพื้นที่เขตเลือกตั้งของตน โดยจะมีคณะกรรมการอีกชุดที่คอยติดตามผลการทำงานอย่างใกล้ชิด คนที่ผ่านการประเมินจะได้รับโอกาสให้ทำงานใกล้ชิดรัฐมนตรีในกระทรวงในฐานะของผู้ช่วยรัฐมนตรีสักระยะหนึ่ง โดยจะได้รับมอบหมายงานหลากหลายให้รับผิดชอบในเวลาเดียวกัน เพื่อเป็นการทดสอบความสามารถในการทำงาน พร้อมกับเป็นการขยายศักยภาพและขยายโอกาสในการเรียนรู้ไปด้วยในขณะเดียวกัน ผู้ที่มีผลงานดีเด่น ประสบความสำเร็จชัดเจน จึงจะได้รับโอกาสให้ก้าวขึ้นไปบริหารกระทรวงต่าง ๆ ในฐานะรัฐมนตรี รัฐมนตรีของสิงคโปร์จะไม่ค่อยมีเวลาส่วนตัวเลย เพราะว่ามีภาระงานหนักมากที่ต้องรับผิดชอบ งานทุกอย่างต้องทำให้สำเร็จด้วยมาตรฐานที่สูง ผลการปฏิบัติงานมีคุณภาพ ขณะที่ความซื่อสัตย์และมาตรฐานจริยธรรมสูงเป็นสิ่งพื้นฐานที่รัฐมนตรีทุกคนต้องมี สิ่งที่คนเหล่านี้ได้รับจากผลการทำงานอย่างทุ่มเทคือค่าตอบแทน ทั้งเงินเดือนและสวัสดิการต่าง ๆ ที่เทียบเท่ากับค่าตอบแทนระดับสูงในภาคเอกชน

เป็นการยากหรืออาจจะไม่มีทางเลยที่ประเทศหนึ่งประเทศใดจะพัฒนาอย่างรวดเร็วในเวลาอันสั้น หากประเทศนั้นได้นักการเมืองที่ไร้ความสามารถไร้จริยธรรมเข้ามาทำหน้าที่บริหารงานในกระทรวงต่าง ๆ กระบวนการคัดสรรคนที่เหมาะสมให้เข้ามาสู่วงการการเมืองและพัฒนาให้บริหารงานอย่างมีสัมฤทธิ์ผล ถือเห็นหัวใจสำคัญของการสร้างชาติ ตัวอย่างจากสิงคโปร์ชี้ให้เห็นว่ากระบวนการเหล่านี้สามารถทำให้เกิดขึ้นได้

* นำมาจากหนังสือพิมพ์บางกอกทูเดย์ ฉบับวันพฤหัสบดีที่ 14 สิงหาคม 2551

ความคิดเห็น: ประเทศสิงคโปร์พื้นที่เป็นเกาะ แต่เป็นประเทศที่สะอาดและสวยงาม บ้านเมืองเป็นระเบียบ ที่สำคัญคนสิงคโปร์ถูกสร้างให้มีจิตสำนึกในการรักชาติ มีความซื่อสัตย์ มีจริยธรรมและจรรยาบรรณในหน้าที่เรียกว่าความรับผิดชอบสูงก็ว่าได้ นักการเมืองไทยน่าจะเอาเป็นตัวอย่างที่ดีบ้าง บ้านเมืองจะได้ไม่วุ่นวายอย่างที่เป็นอยู่นี้...เกิดเป็นคนไทย..ทำอะไรตอบแทนแผ่นดินบ้าง...ไม่ทำความดีก็อย่าทำบ้านเมืองวุ่นวาย ข้าพเจ้ารู้สึกสงสารในหลวงมากๆเลย...

A way forward for thai politics?

↓ A way forward for thai politics?

Maybe you are predominantly asking for Thai responses. Nevertheless, I think the political process should be managed however Thais believe it should be. But I believe that the process should be managed in a way that reflects the value of democracy as the most important factor in Thai leadership, and so all of the points you list under the first one, that Samak should tough it out (which reflects my opinion), should be determined by his government and the opposition in a public house.
A new election should be determined by Samak and his government if he or they feel it necessary. Should Samak resign, there should be someone from PPP to replace him till the next election cycle. If PPP loses too many seats, then those seats should have bi-elections in order to potentially determine new governance. The Democrats should be given a chance to form government at the next election cycle. A government of national unity should only be formed if the National Assembly is evenly split through bi-elections, which is unlikely — and even that it is a possibility reflects poorly on the Thai legislative system. What is really required is that democracy is stable and regular so people can feel it is foundational and not determined on whims. This way, the Thai legislative system can be gradually improved to iron out the possibility of instances like this happening again. This should be the message from those in power, rather than the petty cat fights we now see.
Therefore, a concrete suggestion on how this chaos should be managed would be for someone that both sides respect to emphasize that elections are not permanent and so all of these issues can be resolved in only 4 (3) years time. Maybe someone has said something to this effect, but I haven’t read it anywhere?
If it the Thai elite proves again that it does not value democracy, and Thailand plunges into more political turmoil, then the consequence should include international travel and financial sanctions placed on those persons, rather than Thais as a collective, so as to encourage organic dissolution of hereditary elites. I don’t know how that would be implemented, just thats how it ’should’ be managed. www.wikipedia.org/wwindex.php?

should parents be responsible if their children behave badly?

Present the internet,Tv,video games, include receive foreign culture they are role-model of childrent acted. Many countries the violent behaviour crimes among juveniles is a matter problems. parents should be responsible.

Family is start placed in society. Children can be behaviour rignt or wrong parents should held accountable for everything. Listen to problems and a children can show feel in acted. The matter, parents should be free time about their children’ activities.

An enviromen the internet,friends,violent games, are consequences for their childrens acting up. I think taking care is a needs of kids. The parent should be responsible for the negative actions of their children.Example,if a child kick a ball at a neighbors window. Parents should be responsible for the monetary damages.

Parents should be attendance behaviour of child.When rising incidents punshing don’t right a ways.Actually should parents be responsible behaviour of children but, the responsible for heinous crimes such as murder we can’t punish the parents.

However,parent is the role-model for children.behaviour in acted. parent should guide them to the right derection. When the rising incidents crimes.parent should be responsible not just abandon them and then blame society.



refer:www.http://www.helium.com/debates/69697-should-parents-responsible-their/side_by_side


Miss.Aree vilaikruad
5030301138

Mother' day

Sirikit's birthday, like the King's, is a national holiday, and is also Thailand's official Mothers' Day. She is particularly revered in the more remote and traditional parts of the country, where the monarchy is regarded as semi-divine. Her work in promoting tolerance and understanding for the Muslim minorities in the southernmost provinces of Pattani, Yala and Narathiwat have made her especially popular amongst the local Muslim populace. The Queen has a strong bond with the southern Thailand. She spends months in the Muslim majority provinces every year. This role of the Queen is considered as one of the quiet diplomacy.

myself

My name is sunflower.